Neden Taşlanıyoruz?

📌İnsanın nefsi emmaresi kendinde kusur görmek istemez. Özellikle ikili mübaşeretlerde birilerinin ittihamına, zahiri zulümlerine bazen de iftiralarına maruz kaldığımızda insan-ı kâmil olarak kusurlarımızla yüzleşmek, bütün olanların kendi nefisimizden kaynaklandığını kabul etmek yerine sürekli birilerini suçlamak ve düşmanlık beslemekle meşgulüz.
…
📌Hatta “meyve veren ağaç taşlanır” diyerek nefisimizi kutsallaştırıp kendimizi suçlamak yerine mübarek görürüz.
…
📌Ama unuttuğumuz bir şey var ki hatalarımızın farkına varmayıp kusurlarımızla yüzleşmeyip kendimizi meyve veren ağaç olarak gördükçe taşlanmamız bitmeyecek. Bu taşlanmamızın sebebi meyve verdiğimizden değil şeytan gibi kemalatı nefsinden bilmekten kaynaklı olacak.
…
📌Bu noktada hariçte birilerini suçlayıp kendimizi mübarek görmek yerine insan-ı kâmile yakışan muhasebe şöyle olmalı “Meyve verdiğimden değil belki de şeytan olduğumdan taşlanıyorum”