Tefekkür

Alman Usulü

📌İnsan nefsi mükellef olduğu manevi vazifelerini yerine getirmeyince göreceği azabı hafifletmek ya da görmezden görmek için “”Ben de herkes gibiyim.” argümanını kullanır.
📌Nefsin bu desisesinin anlamsızlığı ve geçersizliğini ifade sadedinde“herkes sana kabir kapısına kadar arkadaşlık eder” hakikati, nefsin yüzleşmek istemediği yalnızlığı ona gösteriyor.
📌Devamında halk arasında toplu yemek yenildiğinde herkesin yediğini kendi öder düsturunun ifadesi olan “Alman usulü” kanunun ahirette de geçerli olduğunu ifade eden “Herkesle musibette beraber olmak demek olan teselli ise, kabrin öbür tarafında pek esassızdır” cümlesi nefse ikinci darbeyi vurur.
📌Bu cümle ile nefisimizin kalabalıklarla kendini avutmasına karşı “ne halt yediysen tek başına hesaba çekilip faturasını da kendin ödeyeceksin” diyerek bir yalandan uyanmamızı sağlıyor.
📌Elhasıl “Beraber yanarız, cehennemde bile seni bırakmam lafları geçersiz”. Ahirette bütün hesaplar “Alman usulü”