Tefekkür

Ashab-ı Kiram (ra) Ve Feyiz Kuşları

📌Terasta çatıya konan bir güvercin gördüm. Onu izlerken cüz’i bir kımıldama da güvercin hemen uçtu ve gitti.
📌Bu manzara karşısında aklıma şöyle bir mana getirildi. Ashab-ı Kiram (r.a) Efendimizi (asm) dinlerken başlarında bir güvercin var gibi kımıldamadan o kadar hassas ve odaklanarak dinledikleri rivayet olunur.
📌Bu hadiseyi Ashab-ı Kiramın Efendimize (asm) olan edebi ile sınırlamayıp onların hakaik-i Kur’an’inyeye olan şevk ve duydukları ihtiyaç ve istifade için gösterdikleri azami fiili dua ile bakılması gerektiği manası ihsan edildi.
📌Bu meselenin nefsime bakan noktasını şöyle düşündüm
Okuduğum hakaik-i imaniyeye bakan her kitap, dinlemiş olduğum her ders (dersi okuyan kişi fark etmeksizin) bana veraset-i nübüvvet makamından tebliğ edilen bir derstir.
📌Bana düşende okuduğum esere ya da birilerin vesilesi ile dinlediğim dersi Resullah’ın (asm) ders ve feyzinden süzülen bu asra kadar gelip bana ulaşan bir ders gibi görüp Ashab-ı kiramın (ra) Efendimizi (asm) başlarında kuş varmışçasına dinledikleri gibi yoğunlaşarak ve dikkatli dinlememdir.
📌Maalesef çoğu zaman gerek kitap olurken gerekse derste lakaydlıktan yada hiperaktiflikten kaynaklı sağ solla ilgilenme,telefonla oynama, uyuma vs gibi vaziyetlere giriyorum.
📌Bu vaziyet edebe muhalif olduğu gibi dikkat ve yoğunlaşma ile yakalanacak mananın kaçmasına sebeb oluyor.
📌Veraset-i Nübüvvet makamının manevi sofraları olan hakaik-i imaniyeye ait eserlerden ve sohbetlerden bu manevi edepsizlik ile yoğunlaşamama ve dikkat eksikliği ile mana ve feyiz kuşları başımdan uçup gidiyor.