Kimsesizlerin Sesi

📌Araç ile yolda seyr halindeyken önüme çıkan sokak hayvanlarını besleme aracının arkasında yazan yazı dikkatimi çekti. “Kimsesizlerin sesi” sloganı ile gezen siyah araç bana sahibinin şuurunun renginide resmediyordu.

📌Aracın arka camında yazan bu yazı bana Kur’an’ın iman ve ameli salih ilişkisine çokça vurgu yapmasının hikmetini ders verip ameli salih ile iyilik arasındaki derin farkı da ders verdi.

📌Sokak hayvanlarını “kimsesiz” görmek iman şuurundan mahrum bir şuurun zannıdır. Bu küfür nazarı ile yapılan her iş o kişi için kuru bir iyilikten öteye geçmez ve bu iyiliğin mükafatı da bu dünyada insanlardan alacağı takdir sokak hayvanlarının birkaç salyasından fazlası olmayacaktır.

📌Başta insanın sonra her varlığın varlığı ve varlığının devamı bir Rabbı Rahimin terbiye ve tasarrufu ile daimdir. Ve her varlığa varlığının devamı için tüm imkanlar seferber edilmiştir.

📌Bu aracın sahibi kendini kimsesiz zannettiği sokak hayvanlarının sesi ve kimsesi olduğunu iddia etsede unuttuğu hakikat şu ki o sokak hayvanlarının kimsesi olan Zat-ı Rahman-ı Rahim o hayvanlarının rızık noktasındaki seslerini işitmiş ve aracın sahibinde yarattığı şefkatle onu hayvanlara hizmetkar eylemiş.

Hiçbir varlığı kimsesiz bırakmadığını ve her türlü sesleri de işitip cevap verdiğini onunla izhar eylemiş.