Tefekkür

Mest Tavaf Sema Ve Dönmek

📌 Bu dört kelime ortak bir mana için “yapıla gelen bir hareketi” ifade eder. Kainatta bütün mevcudat atomlardan gezegenlere kadar her şey “döner”.
📌 Her varlık kendini var eden İlahına onun kendisine yüklediği vazifeleri ifa ederken şevk ile bir dönüş sergiler ki bu kendinden geçerek dönüşün adı ”meşttir” Kainatta ‘ ‘felek mesttir, yaldızlar mest, güneş mesttir.. Bütün varlıklar zerreleri ile beraber iç içe mesttir.”
📌 Bu mest hali mutlak bir gücün her yerde tezahürünü ifade eden bir dönüştür. İnsanda bunun şuurunda olarak her şeyin kendisine itaat ettiği İlahın mutlak tasarrufunu ve kudretini temaşa ederek buna eşlik etmesi ve bu manayı ifade etmesi Kabe’de olunca “tavaf”, tasavvufta olunca “sema” oluyor.
📌 Bir şeyin etrafında dönmek basit bir şey değildir. Bu fiil kişinin hayatı, kiminle ve kimin öğretisi ile yorumlayıp her şeyde kimin gücünü gördüğünün fiile dökülmüş halidir.
📌 Mutlak bir yaratıcının kudretinin farkındalığı ile mest olup dönerseniz tavaf olur, sema olur ibadet olur. Bu manadan uzak bir varlığın veya o varlığı ifade eden bir figürün etrafında
dönerseniz farkında olarak ve olmayarak bu “şirk” olur. Döndüğünüz yegane şey dininiz Olur, Basit fiiller İçinde derin anlamları taşır.„