Menfi Memuriyet Saltanatı

📌Dün devletin resmi bir dairesinde yapmam gereken bir işim vardı. Dört katlı tarihi bir binanın dördüncü katında bulunan bölüme çıkarken her katta bulunan ikişerli üçerli odalarda nazarıma çarpan on iki kişiden beşi telefonla oynuyor, dördü kendi aralarında yüksek kahkahalı koyu bir sohbet içerisindeydiler.
📌Şunu çok net söyleyebilirim ki bu resmi dairede yapılan işi özel sektörde şu an ki personel sayısının yarısına çok rahat yaptırırlar.
📌Ülkemizde maalesef memuriyet hizmet makamı olmaktan çıkıp insanların aleminde sırtını devlete dayayacağı maaşı bol vakti geniş ekstra raporlar ile daha da genişletilebilen, keyif ve hissiyata göre çalışılabilenin bir makam olmuş.
📌Aslında memuriyete veya imarete girenlerin yegâne hedef ve niyeti, yalnız hamiyet ve hizmet olmalıdır.
📌Bu niyet ile memuriyete giren ve o hassasiyet içinde çalışan kişi çok büyük manevi sorumluluktan kurtulduğu gibi büyük bir ibadet imkanına sahip olur.
📌Amma şu anda ki memuriyet talepleri bunun aksine bir niyet ile şekilleniyor. Yani devlete sırtımı dayayım, maaşım tatilim belli olsun, az ve rahat çalışma hayatı ile geleceğim garanti olsun düşüncesi ve niyeti hâkim.
📌Bediüzzaman hazretleri bu niyetle girilen ve girilmek istenen memuriyeti şiddetle eleştirerek bu niyette olan memuriyeti 📕Yoksa yalnız maişet ve menfaat için girse, bir nevi çingenelik eder.📕 ifadeleri ile eleştirir.
📌Memuriyetin umum halkın hakkına bakan ekstra bir sorumluluğu vardır ki kişi bunları ihmal ettiğinde ya da ekstra israf ve haram yollara saptığında bir iki kişiden helallik alarak kurtulacağı bir hesabı olmayacağı için çok da istenecek bir vazife değildir.
📌Maişet için tarîk-i tabiî ve meşru’ ve zîhayat; san’attır, ziraattır, ticarettir. Sanat, ziraat ve ticaretin öldüğü bir toplumda kişiler maişet için gayr-ı tabiî olan, memuriyeti en büyük hedef haline getirir.
📌Bu kafa yapısı ile devlet daireleri ve memuriyet kocaman binalarda konforlu odalarda yığınla insanın olduğu neticede küçücük işlerin çıktığı bir merci haline gelir.
📌Bu şekilde hem devletin servetini israf eline veriyoruz hemde neslimizi ticaret, san’at ve ziraatten uzaklaştırıp manen öldürüyoruz.