Mütevekkilun & Mekilun

📌 Hz Ömer (ra) ehl-i imanın her daim hizmet ve say üzere olmasına çok önem veren biriymiş
📌 Bir gün mescidde iki adamı görür. Yamalı elbiselerle uzun uzun namaz kılıp mescidde kalan iki kişi.
📌 Sorar kim bunlar diye yanında ki arkadaşı ona “bunlar mütevekkilun” yani “Allah’a tevekkül edip zahidler kendilerini Allah’a adamış burada dururlar.”
📌 Hz Ömer (ra) kızarak “bunlar mekilun” yani “yiyiciler” buyurur ve yemek ve elbise verilip çalışmalarını İster.
📌 Allah’a adanmış bir hayat hareket ve faaliyet üzerine Esma-i İlahiyeye ayinadarlık yapmak için ubudiyet şuuru ile maddi ve manevi say ve Cidal üzerine koşuşturmak enfüsi marifet alışmalarımızı yapmakla olur.
📌 Yoksa “tevekkül ehliyim” diyerek hayatımı hizmete adadım iddiasında bulunarak üzerine yaşanan hayat kişiyi “mütevekkilun yani tevekkül ehli değil “mekilun yani YİYİCİ ehli” yapar. Bunun da
manevi mesuliyeti çok büyüktür.